Artikel Eva: Schuldgevoelens tussen moeders en dochters

‘Moeders en dochters worstelen soms hun hele leven met de strijd tussen verbondenheid en intimiteit aan de ene kant en macht en afstand aan de andere kant,” schrijft Annette Heffels in haar boek Moeders en dochters. Daardoor ontstaat de spanning die de meeste vrouwen in hun relatie met hun moeder voelen. Ze vertellen dat hun moeder niet zorgzaam genoeg is of juist betuttelend, verstikkend, kritisch, veeleisend en klagerig. Ze haasten zich vervolgens te vertellen dat hun moeders het vast goed bedoelden of niet anders konden vanwege gebeurtenissen uit hun eigen jeugd. “Het schuldgevoel komt onmiddellijk na de beschuldiging. Schuldgevoel of angst. Alsof mama nog steeds aan je gezicht kan zien dat je iets doet wat niet door de beugel kan. Want eigenlijk verlangen wij, de ouder wordende dochters, intens naar de goedkeuring van onze moeders,” aldus Heffels. Veel dochters leiden op volwassen leeftijd een heel ander leven dan hun moeder in de tijd dat deze even oud was. Ze hebben bijvoorbeeld een betere opleiding gevolgd, werken buitenshuis, voeden hun kinderen anders op. Gehoorzaamheid en respect in de opvoeding zijn soms ondergeschikt aan vriendschap en praten. Rust, reinheid en regelmaat worden vervangen door continue aandacht en wisselende eet- en slaappatronen. Een treinreis naar India? Moet kunnen! Gewoon je baby mee op reis. Duidelijke regels in huis gelden alleen als het echt niet anders kan. Qua kerk kan de keus ook heel anders uitvallen. Waarbij bijvoorbeeld gekozen wordt voor volwassendoop in plaats van kinderdoop. Of andersom. Kortom: genoeg aanleiding voor spanning in de relatie tussen moeder en dochter.’

Lees het hele Artikel Eva: Schuldgevoelens tussen moeders en dochters